Ewan ko ba, nagising na lang ako bigla kaninang umaga at naisip ko na magsulat na ulit ng blog, parang ang tagal na rin kasi. Oo na, parang nung isang linggo lang naman ako huling nagsulat, pero dahil may sakit ako nagwiwiwithdrawal ako tuwing di ako nakakapagsulat kahit mga ilang araw lang. Sakit yan, isa sa maraming sakit sa pag-iisip na di naresolba sa pag-edad at maraming taon ng gamutan.

Pero naisip ko,naririndi na ako sa sarili ko. Pag binabasa ko ang mga blog entries ko, ang mga mahahabang pangungusap, ang mga run-on sentences, ang mga paikot-ikot na sinasabi, tunay ngang nakakarindi sila, kawawa naman ang ilang mambabasa ko. Kako, baka pag nagtagalog na ako mas hindi na nakakarindi, kaya nga’t sinubukan ko uli’t magsulat sa pilipino.

Maliban sa iba’t ibang paraphilia at sakit sa pag-iisip mayroon din akong sipon. Oo, napaka interesante di ba. Sipon. Nagsisimula lang ito sa isang malalang allergic rhinitis attack at susundan na ng ilang araw na cycle ng barado at tumatakbong (runny) sipon. Nung isang araw nga kinonsulta ko na si Pyro, isa sa pinakamatalino sa batch namin. Pag nagkakasakit kasi ako nakakalimutan kong doktor din ako, kung anu-ano ang ginagawa ako at lalo itong lumalala.

“Pyro,” sabi ko, “ano ba ang gamot sa sipon. Di ba hindi naman tumatalab ang antibiotic sa sipon kahit anong kulay pa ito.”
“Nag-aantibiotic ako,” sabi ni Pyro. “Sa umaga clindamycin at clarithromycin. Sa tanghali cefpodoxime.”
Para sa mga sinusuwerteng hindi napadpad sa medical field ang mga gamot na ito ay matatapang na antibiotic para sa malalalang impeksyon. Nakalimutan ko na si Pyro nga pala ay umiinom ng propranolol, isang gamot sa sakit sa puso, tuwing kinakabahan sya.
“Minsan di ba mabaho na ang sipon,” paliwanag pa ni Pyro.
“Oo nga, minsan kulay putik na ito at napakabaho. Parang pinagsama-samang sipon, nana, necrotic tissue, at kung anu-anong bulok na bagay,” sabi ko.

“Anong pinag-uusapan nyo?!?” sigaw ni Dondee galing sa kabilang lamesa.

Ang galing, hindi ako naririndi sa sarili ko pag pilipino ang wika. At pakiramdam ko pa nasa UP Diliman ako ulit na naka tie-dye t-shirt, maong, at tsinelas at naglalakad mula PHAN papuntang Vinzon’s para sumakay ng dyip.

Categories: Blogs